Toespraak 18 augustus 2024

Toespraak voorzitter SVOC tijdens de Indië herdenking van 18 augustus  2024

Lees hier de toespraak door voorzitter SVOC die hij namens de ere voorzitter Frans Peter Schulten voorlas op 18 augustus 2024 tijdens de Indië herdenking.

 

Toespraak 18-8-2024

Vandaag gedenken we dat 79 jaar geleden keizer Hirohito op 15 augustus capituleerde, waarmee ook in Azië Wereldoorlog II tot een einde kwam. Vorig jaar ging ik bij mijn toespraak in op de vele veranderingen daarna waarmee “Ons Indië” geschiedenis werd. Ook maakte ik gewag van het onbegrip tussen hen die de oorlog in Nederland hadden meegemaakt en zij die onder de Japanse bezetting hadden geleden. Vooral de tussengroep , Indische Nederlanders en Chinezen, raakte in de knel en werd door Nederlanders én Indonesiërs sterk achtergesteld. Gelukkig heelt de tijd vele wonden en vervagen die tegenstellingen.

Dat geldt ook voor onze herdenkingen. De herdenkingen op 4 mei te Amsterdam en die in den Haag op 15 augustus hebben beide hun plaats gevonden en krijgen de aandacht van nationale officials. Hier in Bergen op Zoom vinden deze herdenkingen sinds vorig jaar EINDELIJK op dezelfde locatie plaats. In verbondenheid beleven we Vrijheid, Vrede en Veiligheid. Daarbij wordt het accent gelegd op het besef dat deze zelfstandige naamwoorden ook werkwoorden zijn. Vrede, Veiligheid en Vrijheid zijn helaas niet Vanzelfsprekend. Er moet aan gewerkt worden om die te bereiken en in stand te houden. Verhalen over vroeger horen daarbij en brengen geleerde lessen over op latere generaties. Dat is een goede zaak als het niet ontaardt in interessante verhalen over wat Opa en Oma meemaakten. Opa, die de kampen, hellships of spoorwegaanleg overleefde, praatte niet veel over de verschrikkingen die hij onderging. Het kleinkind past dan ook om hierover met respect te spreken.

Een herdenking als vandaag is ook een moment van vreugde en een reünie. Herinneringen aan “tempo doeloe” komen weer op onder de tonen van de angklung en bij de geuren van een echte Indische sateh. Een goede gelegenheid om aan het onderlinge onbegrip tussen de groepen die ik noemde een eind te maken. En daarvoor in de plaats elkaar te respecteren en niet te discussiëren over wie het nou zwaarder heeft gehad. Daarbij stel ik de veteranen ten voorbeeld. Daar heerst kameraadschap en erkenning van de ander zonder onderscheid naar inzet, rang of stand. Rivaliteit blijft uiteraard bestaan maar op een kameraadschappelijke manier. Dus, als het straks komt tot “echt Indisch” vliegeren, gaat het doorsnijden van andermans vliegertouw vergezeld van een brede glimlach.

IK wens u een fijne en betekenisvolle bijeenkomst toe en dank u dat ik die mag meebeleven.

Laat een reactie achter